فیلم سینما شهر قصه و ادای دِین به سینما - وبلاگ به آبادی

به گزارش وبلاگ به آبادی، یکی از نکات جالب این فیلم حضور هدیه تهرانی و زنده یاد جمشید مشایخی برای بازسازی سکانسی از فیلم کاغذ بی خط ناصر تقوایی است.

صبا شادور| سینما شهر قصه فیلمی به کارگردانی مشترک کیوان علی محمدی و علی اکبر حیدری و نویسندگی و تهیه نمایندگی کیوان علی محمدی از فیلم های حاضر در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر است. فیلمی با مضمون کلی از تاریخ سینمای ایران که به نوعی آدم های عاشق سینما در یک فیلم سینمایی جمع شده اند تا یک داستان را روایت نمایند.

گاهی صدا ها و تصاویر همان اتفاق هایی را به وجود می آورد که مدت ها از این تصاویر در سینمای ایران دور بوده ایم. داستان فیلم درباره عشق پسری از خانواده ای سلطنت طلب به دختری از خانواده ای انقلابی است که راستا عشق این دختر و پسر از قبل از انقلاب ایران آغاز می گردد و در بستر تاریخ معاصر ایران پیش می رود.

یکی از نکات جالب این فیلم حضور هدیه تهرانی و زنده یاد جمشید مشایخی برای بازسازی سکانسی از فیلم کاغذ بی خط ناصر تقوایی است. علی محمدی که کارگردانی فیلم هایی همچون گیلدا، ارغوان، شبانه و شبانه روز را درکارنامه حرفه ای خود دارد، درباره این فیلم می گوید، سینما شهر قصه ادای دین به سینمایی که با فرازونشیب های فراوانی همراه بوده است. سینما شهر قصه برای من ادای دین به بازیگران و کارگردان هایی است که سال ها برای این سینما زحمت کشیدند تا فیلم های خوب در تاریخ سینمای ایران را رقم بزنند. با علی محمدی کارگردان این فیلم به مصاحبه نشسته ایم که در سرانجام می خوانیم:

ایده ساخت فیلم سینما شهر قصه از کجا آمد؟

مدت ها بود به قصه این فیلم فکر می کردم. دوست داشتم فیلمی بسازم که تمام شخصیت فیلم های ایرانی در آن حضور داشتند، اما ساخت چنین فیلمی در کنار یک خط داستانی کمی سخت است. در واقع ارتباط خط داستانی با شخصیت هایی که یک بار آن ها را روی پرده سینما دیده ایم، واقعا کار مسئله ای بود. به ویژه اینکه به نظرم این فیلم یک ادای دین به تمام هنرمندان سینماست.

از طرفی سینما شهر قصه تاریخ معاصر ما، از پیش از انقلاب تا امروز را روایت می نماید؛ با این تفاوت که زاویه دید این فیلم سینماست؛ یعنی تاریخ معاصر را روایت نموده و در دل آن تاریخ سینمای ایران را هم مرور می کنیم. پرداختن به یک داستان موازی در کنار تمام صحنه هایی که از فیلم های گذشته نشان داده ام، به نوعی تماشاگر امروز را همراه با خود دارد.

در ادامه فیلم بخش هایی کمدی هم در طول داستان می بینیم. چطور به این فرایند برای تعریف قصه رسیدید؟

سینما شهر قصه فیلمی مُفَرح در ژانر کمدی عاشقانه است؛ یعنی هم زمان در یک داستان عاشقانه، علاقه و عشق آدم ها به سینما را هم می بینیم. اما نمی خواستم که تِم کمدی آن بیش از این گردد. در واقع با توجه به احتیاج قصه، داستان را طوری پیش بردم که تماشاگر را وابسته به فیلم های گذشته نکنم. از طرفی برای تغییر فضای موجود، احتیاج بود تا کمی هم تِم کمدی داشته باشد.

در انتخاب بازیگران به سراغ بازیگری رفته اید که نقش مهم و کلیدی در این فیلم داشت. اتفاقا او هم چه به لحاظ چهره و گریم یادآور شخصیتی خاص در ذهن تماشاگر است. در این باره صحبتی دارید؟

بله، در این فیلم بایگران را براساس کاراکتر های خاص آن ها انتخاب کردم. سیاوش مفیدی یکی از بازیگرانی بود که واقعا کار با او برایم لذت بخش بود و توانست به خوبی آنچه در ذهن من می گذشت را به تصویر درآورد. در دهه های مختلف سینما، بازیگران الگو می شدند، به عنوان مثال مدل مو یا کفش قیصری موجی می شد که همه جوان ها در آن راستا حرکت می کردند.

به همین دلیل بازیگران من سمت این تیپ ها می رفتند و شخصیت آن ها شکل می گرفت. همان طور که گفتم فیلم ادای دین به چند فیلم مهم تاریخ سینماست که شخصیت ها هم برگرفته از آن ها چه نوع بیان دیالوگ و حتی نحوه لباس پوشیدن همه از آن جهان می آید.

فیلم شما داستانی متفاوت دارد. آیا مفهوم خاصی را قرار است به تماشاگر القا کنید که فیلم های گذشته بهتر از امروز است یا خیر؟ در این باره صحبتی دارید؟

سینما بخشی از اتفاقات را ناخودآگاه در دل تاریخ قرار می دهد. شاید در سال های دور در سینما فراوریات کمتری داشتیم، اما فیلم ها به لحاظ کیفی واقعا ارزشی و قابل آنالیز بودند. حتی می شد درباره یک فیلم ساعت ها به صحبت نشست و دیالوگ ها را آنالیزه کرد.

نمی دانم چرا فیلم ها دیگر همانند دهه های گذشته سینما نیستند. دوست داشتم این تفاوت را به گونه ای نشان دهم که مخاطب واقعی سینما هم آن را درک کند. به هرحال فیلم پر از نشانه هایی است که مخاطب می تواند با آن ارتباط بگیرد.

در طراحی نقاط ضعف و قوت شخصیت های فیلم تان چقدر وامدار واقعیت بودید و چقدر به نفع قصه آن ها را دراماتیزه کردید؟

واقعیت امری نسبی است و براساس زاویه نگاه هر فرد خوانش متفاوتی را می طلبد. سینمایی که من به دنبال آن هستم، سینمایی است که واقعیت را در چارچوب همان فیلم دنبال می نماید، سینمایی که به واقعیت بیرونی دامن می زند. سینما شهر قصه واقعا فیلم سخت، اما لذت بخش بود. در واقع خلق شخصیت هایی که پیش از این در سینما دیده بودیم، حالا و درشرایط امروز قرار بود دوباره آن ها را ببینیم.

بازیگران این فیلم چطور توانستند با نقش های خود ارتباط برقرار نمایند؟

من تنها موردی که از همه بازیگران این فیلم خواستم این بود که فیلم های دوره های گذشته سینما را ببینند و آن ظرافت هایی که لازم بود را دقت نمایند. خوشبختانه همه این دوستانم، بیشترین دقت خود را گذاشتند تا نقاط ظریف و مهم را اجرا نمایند. نتیجه هم فیلمی است که می بینید.

رویکرد شما در کل آثار در سینمای ایران نگاهی نوستالژیک و خاطره انگیز است. چرا؟

من این گونه از سینما را دوست دارم. به نظرم ساخت و فضای موجود در آن سال ها واقعا دلنشین است. حداقل این است که نسلی را با نسل امروز همراه می کنید. نسلی که از سینمای گذشته خاطرات فراوانی دارند. امیدوارم با دیدن این فیلم، خاطرات نسل گذشته تداعی گردد. جذابیت این فیلم دیدن سکانس ها و نما هایی است که مدت ها از سینما دور مانده اند.

ما نمی توانیم بخشی از سینما را ندید بگیریم. سینمای قبل از انقلاب و بعد از انقلاب را نمی توان جدا از هم دانست. سینما پیوسته بوده و هست. سینما شهر قصه ادای دین به سینمایی که با فرازونشیب های فراوانی همراه بوده است. سینما شهر قصه برای من ادای دین به بازیگران و کارگردان هایی است که سال ها برای این سینما زحمت کشیدند تا فیلم های خوب در تاریخ سینمای ایران را رقم بزنند.

در این فیلم از حضور بازیگرانی استفاده کردید که نقش های تک سکانس زیادی داشتند. مخالفتی از سوی این بازیگران برای حضور در این سکانس های کوتاه بود یا خیر؟

من و دوست خوبم امید بنکدار سال ها با هم کار کردیم و کارمان را از ساخت فیلم های کوتاه آغاز کردیم. ما با بازیگران زیادی در ارتباط بودیم. من برای یک سکانس کوتاه از هدیه تهرانی بازیگر توانمند سینما درخواست کردم که حضور داشته باشند و ایشان با توضیح داستان فیلم پذیرفتند و همچنین زنده یاد جمشید مشایخی که خوشحالم این رخ داد. با دیگر دوستان بازیگر همانند حمید پگاه هم سال ها کار نموده ایم، به نوعی این ارتباط و اعتماد تا امروز ادامه داشته است.

درباره تدوین این فیلم که توسط سیاوش پورخلیلی اجرا شده، صحبتی دارید؟ قطعا در تدوین هم خلاقیت های زیادی موج می زند.

من پیش از فراوری این فیلم، با سیاوش پورخلیلی صحبت کردم. در واقع با تدوینگر همراه بودم تا آنچه مدنظرم بود، در این فیلم شکل گرفت. تدوین در این فیلم خیلی وابسته به فضای کارگردانی بود. باید دو بخش زمانی در این فیلم به نوعی تدوین می شد که قابل تشخیص باشد. اتفاق زمانی را با سکانس های خش دار و نور توانستیم به زمان گذشته برگردانیم. واقعا تدوین این کار احتیاج به زمان داشت.

در سرانجام صحبتی درباره این دوره از جشنواره فیلم فجر دارید؟

امیدوارم سینما شهر قصه در این دوره از جشنواره دیده گردد. همان طور که از سوی هیأت داوران انتخاب شد، در بخش های دیگر هم برای دریافت سیمرغ دیده گردد. تا الان خوشبختانه بازتاب خوبی از نمایش فیلم داشته ایم. امیدوارم در اکران عمومی هم فیلم موفقی گردد.