با این فیلم ها فصل مدارس را مفرح بگذرانیم
به گزارش وبلاگ به آبادی، مجله دیجی کالا - صوفیا نصرالهی: تصمیم گرفته ایم هر ماه در قالب یک مطلب چه فیلمی ببینم فیلم هایی را معرفی کنیم که به دلایلی دیدن دوباره آن ها خالی از لطف نیست. گاهی از فهرست سایت های خارجی استفاده می کنیم و گاهی هم سلیقه شخصی و مناسبت های داخلی را معیار قرار می دهیم.
فهرست این ماه کاملا برمبنای سلیقه شخصی است. فیلم های این ماه دو معیار دارند؛ یا آثار سرزنده ای هستند که برای آن هایی که در پاییز افسرده می شوند توصیه می شود یا به نوعی ربطی به درس و مشق و مدرسه پیدا می کنند که به مناسبت آغاز آغاز سال تحصیلی است.
خیلی ها با آمدن فصل پاییز افسرده می شوند. به خاطر کوتاه شدن روزهاست یا آغاز فصل مدارس و صبح زود از خواب بیدار شدن ها. دیدن فیلم های سرحال کمک بزرگی است تا پاییز را به خوبی از سر بگذرانیم. به علاوه تا آمدن فیلم های فصل جوایز فرصت خوبی است تا بتوانیم آثار خوب سینمایی را مرور کنیم.
برای فهرست این ماه هم سراغ سینمای کلاسیک رفته ایم با دو فیلم سیاه و سفید و هم فیلم هایی که در هزاره سوم ساخته شده اند. به علاوه اثری مستقل از سینمای جهان که سال گذشته به نمایش درآمد و فیلم خوبی بود که باید بیشتر دیده می شد. سری به فیلم هایی زدیم که حال و هوای مدرسه دارند و فیلم ایرانی نوستالژیک را هم در فهرست مان قرار دادیم.
انتخاب آقای هابسون
عنوان اصلی:
Hobsons Choiceمحصول:
1954کارگردان:
دیوید لینبازیگران:
چارلز لاتون، برندا دی بنزیکمدی دیوید لین از آن فیلم های قدرنادیده است. دیوید لین یک فیلمساز استودیویی بزرگ بود که فیلم هایی مثل برخورد کوتاه، الیور توییست و آرزو های بزرگ ساخته بود. او را به عنوان کارگردان درام های بزرگ قبول داشتند.
در نتیجه ساخت یک فیلم کمدی برایش ریسک محسوب می شد. شاید به همین دلیل هم فیلم انتخاب آقای هابسون به اندازه دیگر فیلم های دیوید لین در طول این سال ها ستایش نشد در حالی که فیلم درجه یکی است.
آن هایی که از حقوق زنان دم می زنند خوب است به فیلم دیوید لین مراجعه کنند و ببینند چند دهه قبل چه طور کارگردان انگلیسی زنی را تصویر کرده که نه تنها قوی است که می تواند زندگی مردان اطرافش را هم متحول کند.
فیلم داستان صاحب یک مغازه کفش فروشی است به نام آقای هابسون که، چون همسرش را از دست داده سه دخترش از او مراقبت می کنند. دختر بزرگتر شم تجاری دارد، اما سن ازدواج را رد کرده و آقای هابسون به صراحت به او می گوید که از ازدواج کردن او ناامید است. مگی تصمیم می گیرد با ازدواج با شاگرد مغازه بااستعداد به پدرش نشان دهد که اشتباه می کند.
فیلمی مفرح، پر از لحظات دوست داشتنی با یک چارلز لاتون که بازی حیرت انگیزی در نقش آقای هابسون دارد. دیوید لین از آن دسته کارگردان هاست که در فیلم هایش یک پلان هدر رفته هم وجود ندارد. تعامل بین کاراکتر ها فوق العاده است و کلیتی را شکل می دهد که به شدت انسانی و قابل تامل است.
شب را به خاطر بسپار
عنوان اصلی:
Remember the Nightمحصول:
1940کارگردان:
میچل لایسنبازیگران:
باربارا استانویک، فرد مک موریشاید باربارا استانویک را بیشتر با بازی در فیلم نوآر هایی مثل غرامت مضاعف به یاد بیاورید، اما واقعیت این است که استانویک بازیگر کمدی درجه یکی است. فیلمنامه فیلم را پرستون استرجس ساخته که بعد ها یکی از بهترین کمدی های تاریخ سینما یعنی بانو ایو را خودش با بازی باربارا استانویک کارگردانی کرد.
این آخرین فیلمنامه ای بود که پرستون استرجس برای دیگران نوشت و همان سال کارنامه فیلمسازی خودش را با کارگردانی مک گینتی بزرگ کلید زد.
به هر حال کمدی-رمانتیک شب را به خاطر بسپار از جنس شوخ طبعی کمدی های استرجس بهره می برد. شیرین، با چاشنی کمی تقلب و زرنگ بازی از طرف کاراکتر اصلی و در نهایت شکل دریافت یک رابطه عاشقانه میان قهرمان های فیلم.
لی لاندر (با بازی استانویک) به خاطر دزدیدن یک گردنبند از جواهرفروشی دستگیر می شود. دادستانی یکی از مدعی العموم های درجه یک را برای محاکمه کردن او انتخاب می کند.
درست قبل از تعطیلات کریسمس مدعی العموم کاری می کند که جلسه بعدی دادگاه به بعد از تعطیلات موکول شود. لی عصبانی می شود و جک (مدعی العموم) که دلش سوخته وثیقه ای می گذارد که او برای تعطیلات آزاد شود، اما لی جایی را ندارد که برود.
از این جا به بعد فیلم تقریبا قابل حدس است. چندان هم قصه پیچیده ای نیست، اما بازیگران فیلم کاریزمای فوق العاده ای دارند و دیدنش را به تجربه ای دلنشین بدل کرده اند. این فیلم شوخی های لحظه ای و کاراکتر های دوست داشتنی است.
مدرسه راک
عنوان اصلی:
School of Rockمحصول:
2003کارگردان:
ریچارد لینکلیتربازیگران:
جک بلکجان می دهد برای این که مدرسه رفتن را با دیدن این فیلم ریچارد لینکلیتر آغاز کنید. لینکلیتر که در هزاره سوم با سری فیلم های پیش از غروب و پیش از نیمه شب و درام پسربچگی شهرت زیادی دارد، در اوایل قرن بیست و یکم یک فیلم کمدی دیوانه وار ساخت به نام مدرسه راک.
دووی فین گیتاریست یک گروه راک است. درست سه هفته پیش از مسابقه راک میان گروه ها او را از گروه بیرون می کنند و شخص دیگری را جایش می آورند. از طرف دیگر او با چند نفر همخانه است که از او می خواهند سریع تر سهم اجاره اش را بدهد یا از خانه برود. این وسط دووی به جای رفیقش یک پیام تلفنی دریافت می کند از طرف مدرسه ای که گفته به معلم نیاز دارند.
حالا دووی که خودش سواد درست و حسابی هم ندارد به جای معلم به مدرسه ای می رود که در آن دانش آموزان مرتب و گلچین شده هستند. طبعا دووی چیزی ندارد که به بچه ها یاد بدهد و خود آن ها بیشتر از او از ریاضی و علوم سردرمی آورند. دووی فقط موسیقی بلد است و تصمیم می گیرد همان را به بچه ها آموزش بدهد.
کلاس دووی تبدیل به مدرسه راک می شود. فیلمی که بسیار مدیون بازی جک بلک در نقش دووی است. با ساوندترک پرضرب و ریتمیک و تدوینی که خودش شبیه یک قطعه موسیقی سرحال فیلم خوش ریتمی می سازد.
انجمن شاعران مرده
عنوان اصلی:
Dead Poets Societyمحصول:
1989کارگردان:
پیتر ویربازیگران:
رابین ویلیامز، ایتان هاوکاز خیلی ها وقتی درباره معلم محبوب شان سوال می شود جواب می دهند که هیچ معلم محبوبی نداشته اند. اما آن پسران نوجوانی که در مدرسه اشرافی و سختگیرانه آکادمی ولتون ثبت نام کرده بودند یک معلم محبوب داشتند: جان کیتینگ.
آکادمی ولتون مدرسه ای است که بهترین ها را پرورش می دهد. دانش آموزانی منضبط که از راستا درس خواندن هیچ وقت خارج نمی شوند. این مدرسه جای بهترین هاست تا زمانی که یک معلم ادبیات انگلیسی جدید به نام جان کیتینگ به مدرسه می آید. معلمی که یک سرمشق دارد: کارپه دیم که به لاتین یعنی: دم را غنیمت بشمار.
طبعا لذت بردن از زمان حال جزو تعلیمات یک مدرسه سختگیرانه نیست. در نتیجه کلاس جان کیتینگ حکم جایی برای پرورش شورشی ها را پیدا می کند.
فیلم پیتر ویر اواخر دهه هشتاد ساخته شد، اما عصیانی و آنارشی گری آن یادآور فیلم های دهه هفتاد است. فیلم برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه شد. ایتان هاوک یکی از اولین نقش آفرینی هایش را در سینما در این فیلم ارائه داد که به شدت هم مورد توجه منتقدان قرار گرفت. فیلمی که از یک درام درباره یک مدرسه پسرانه فراتر می رود و درباره یک سبک زندگی حرف می زند.
البته منتقدانی مثل پالین کیل هم بودند که فیلم برایشان چندان اقناع کننده نبود. فیلم بیشترین تاثیرش را از بازی ویلیامز می گیرد و کاراکتر جان کیتینگ.
ویپلش
عنوان اصلی:
Whiplashمحصول:
2014کارگردان:
دیمین شزلبازیگران:
جی. کی سیمونز، مایلز تلراین دومین فیلمی بود که دیمین شزل جوان قبل از این که حتی به سی سالگی برسد ساخت و نام او را بر سر زبان ها انداخت. ویپلش هم به نوعی به مقوله آموزش مربوط است، اما به شیوه ای بسیار پیچیده یک معلم سادیستیک را به تصویر می کشد که پیروز می شود استعداد و جنون را در هنرجویش شکوفا کند.
اندرو نیمن پسر جوان بااستعدادی است که در یکی از بهترین کالج های موسیقی به نام شیفر درامز می زند. هدفش این است که یک موزیسین برجسته شود درنتیجه برای اولین قدم دوست دارد کارش مورد توجه ترنس فلچر قرار بگیرد. سخت گیرترین استاد کالج. فلچر اجرای نیمن را می بیند و او را به گروه خودش می برد، اما فلچر به راحتی از کار کسی راضی نمی شود.
در تدریس اش حتی می شود گفت حالت های سادیستیک دارد. نیمن در گروه آزار می بیند و بخاطر یک اشتباه از اجرای مهمی حذف می شود. رابطه فلچر و نیمن بعد از چند ماه که دوباره همدیگر را می بینند، شکل دیگری به خودش می گیرد.
ویپلش فیلم ویرانگری است. مثل بقیه فیلم هایی که رابطه میان استاد و شاگرد نتیجه اش شکوفایی استعداد هنری می شود، اینجا تاثیر استاد روی زندگی شاگردش باعث به آرامش رسیدن و ارتقای کیفیت زندگی اش نمی شود. فلچر مرشد خطرناکی است که شاگردش را تا لبه پرتگاه تاریکی می برد.
هنرمند اصلی ویپلش خود دیمین شزل کارگردان است که فیلمش مثل ضربه های درام تمام مدت ریتمش را حفظ می کند. کلوزآپ هایی که از دست های فلچر و نیمن می گیرد، جزو بهترین نما هایی هستند که سال 2014 در سینما دیدیم.
رز وحشی
عنوان اصلی:
Wild Roseمحصول:
2018کارگردان:
تام هارپربازیگران:
جسی باکلیدر میان فیلم های بزرگ و پرسروصدای سال گذشته ممکن است دیدن این فیلم مستقل درخشان را از دست داده باشید. یک درام موزیکال که لحظات شوخ طبعانه هم دارد، اما نمی شود جزو دسته کمدی ها قرارش داد. بیشتر فیلم سرحالی است.
رز لین دختری است که به جرم قاچاق مواد مخدر در زندان بوده و تازه آزاد شده است. دو فرزند دارد که مادرش در این مدت از آن ها مراقبت کرده. رز یک رویا دارد. این که خواننده کانتری شود. استعدادش را هم دارد، اما آرزویش این است که از شهر کوچکی در انگلستان که آن جا زندگی می کند به نشویل در آمریکا برود. جایی که زادگاه ستارگان موسیقی کانتری است.
مادرش معتقد است که رز باید مسئولیت پذیری بیشتری از خودش نشان بدهد. رز به عنوان پیشخدمت مشغول به کار می شود، اما دلش با موسیقی است. صاحبکارش به او کمک می کند تا صدایش را به گوش یکی از مطرح ترین برنامه سازان موسیقی رادیوی بی. بی. سی برساند، اما رز به فکر نشویل است.
بازی جسی باکلی در نقش رز فوق العاده است. نوسانات احساساتش از هیجان تا اندوه را شگفت انگیز به نمایش می گذارد. ساوندترک فیلم به وجدتان می آورد و در بسکمک از لحظه ها فیلم خلاف کلیشه ها عمل می کند. رز وحشی از آن فیلم هایی است که هم خوب ساخته شده و هم سرگرم کننده است و هم یک بازیگر درجه یک به سینما هدیه می کند.
خانه دوست کجاست؟
محصول:
1987کارگردان:
عباس کیارستمیبازیگران:
بابک احمدپور، احمد احمدپورفیلمی که برنده جایزه یوزپلنگ جشنواره لوکارنو شد و بنیاد فیلم بریتانیا آن را در فهرست 50 فیلمی قرار داد که باید پیش از 14 سالگی ببینید. فیلمی به خلوص دوران دانش آموز دبستانی بودن.
عباس کیارستمی یکی از شاهکار های سهل و ممتنعش را در فیلم خانه دوست کجاست؟ رقم می زند. داستان یک پسربچه دبستانی که متوجه می شود دفتر همکلاسی اش را به اشتباه به خانه آورده و فردا وقتی معلم بخواهد تکالیف شان را بررسی کند او مشقش را ننوشته و تنبیه می شود. در نتیجه تصمیم می گیرد فقط با یک اسم خانه همکلاسی اش را پیدا کند.
سفر اودیسه واری آغاز می شود که با قاب بندی نفس گیر کیارستمی و سادگی پسرک و مناظر شمال کشور تبدیل به فیلمی بالغانه و به شدت تاثیرگذار می شود.
تصویر آن تک درخت روی تپه ها تبدیل به قابی نمادین نه فقط در سینمای ایران که در سینمای جهان شده است. پیوند انسان با طبیعت که در بسکمک دیگر از فیلم های کیارستمی هم شاهد آن هستیم.
فیلم مربوط به زمانی بود که هنوز مشق شب در مدارس باب بود و معلمان دانش آموزان را بابت ننوشتن تکلیف جریمه می کردند. دورانی که شاید دانش آموزان امروز برایشان غریب باشد، ولی خانه دوست کجاست؟ برای متولدین دهه شصت نه فقط یک اثر سینمایی بزرگ از کارگردانی بزرگ که یادآور یک دوره از تاریخ است.
منبع: برترین ها