پیوند جنگل و دریا در ساحل گیسوم - وبلاگ به آبادی

به گزارش وبلاگ به آبادی، داشتن خط ساحلی طولانی برای صنعت گردشگری هر کشوری یک مزیت بزرگ محسوب می گردد چرا که ساحل مساوی است با کسب درآمد. ایران از این نظر وضعیت بدی ندارد و با داشتن خط ساحلی در شمال و جنوب کشور، پتانسیل استفاده پایدار و درست از این نعمت خدادادی را داراست. هرچند شمال ایران به دریای آزاد راه ندارد اما یکی از معروف ترین مناطق ساحلی کشور با نام ساحل گیسوم در همین بخش واقع شده است.

ساحل گیسوم در حاشیه دریای کاسپین

پاییز سه سال قبل بود بعد از گذراندن یک هفته سخت، سرد و روزی نزدیک به 8 ساعت سرپا ماندن در نمایشگاه بین المللی تهران از دوستم پیام آمد که یک هفته بیا پیش من، تالش! که البته خودش می گفت هشتپر -یعنی خود اهالی می گویند هشتپر.

خیلی شنیده بودم که فصل تالش و ییلاقاتش بهار و تابستان است؛ آذر بود و در تهران برف می بارید که راهی شدم. دیدنی های گیلان کم نیست اما تالش حال و هوایی دارد که امروز بعد از گذشت سه سال هنوز عطر، رنگ، هوا و مزه هایش توی ذهن من زنده است.

پاییز بود و تالش در محاصره رنگ ها قرار داشت. اطرافش تا چشم کار می نماید کوه هایی هستند که به آسمان رسیده اند. اگر برفی هم ببارد بیشتر در ارتفاعات است؛ باران زیاد می بارد اما نم نم و آرام، هوا دل خواه برای گشت و گذار توی کوچه و خیابان های شهر که حظ بصر ببری و با دوربین به سراغ زنانی بروی که هنوز لباس تالشی می پوشند؛ لباس زنان پیراهن بلندی دارد رنگارنگ و دامنی پرچین.

معرفی جاذبه های زیبای تالش

در تالش، ترکی زبان غالب است و عده کمی هم تالشی حرف می زنند. جای جای تالش کوچه باغ و شهر در یدِ قدرت ِزیبایی مسحورکننده طبیعت است،. درخت ها، کوه ها و ابرها آن قدر نزدیک اند که هر آن احساس می کنی دستت را که بلند کنی توی نرمی شان گم می گردد؛ یکی از زیبایی های تالش آسمانش و همین ابرها هستند و هر لحظه که سرت را بلند می کنی محال است شکل ابرها ذوق زده ات نکند.

در هشتپر زندگی با طبیعت عجین است. عسل فراوان است و کندوها را در بهار و تابستان به ییلاقات می برند و با سرد شدن هوا به شهر برمی گردانند. پرتقال و کیوی به وفور یافت می گردد. اولین باری که پرتقال را با گلپر امتحان کردم در همین سفر تالش بود که گلپر را به پرتقال های محلی می زدند و عطر و طعمش هزاران بار بهتر می شد. از دیگر خوراکی های معروف هشتپر، اشپل ماهی است که از تخم ماهی تشکیل شده است.

سورتمه ریلی تالش یکی از جاهای تالش است که حتما باید ببینید. سورتمه ریلی واقع در پارک سیاهداران با سرعت از میان جنگل های تالش عبور می نماید. از میان زیبایی می گذرید و از سرعت و هیجان و کمی هم ترس به خنده می افتید؛ لااقل برای من که این طور گذشت. اگر برای سورتمه سواری می روید توصیه می کنم حوالی غروب را انتخاب کنید چون سیاهداران بر شهر مشرف است و شبیه به بام تالش اس. در غروب که چراغ های شهر یکی یکی روشن می شوند دیدن زیبایی شهر از آن ارتفاع حال خوبی دارد.

وقت دل کندن از شهر است

در 41 کیلومتری تالش به پارک جنگلی گیسوم می رسید. گیسوم که تا چشم کار می نماید درختان سرو دارد. گیسوم سرد بود اما پیرمرد مهربانی هم بود که در ابتدای راه آسفالته بلال می فروخت ما را به کنار آتش و منقلش دعوت کرد. از دیدن پرتوهای نور آفتاب که از لابه لای شاخ و برگ درهم تنیده درختان می گذشت و به زمین های پوشیده از برگ های زرد و نارنجی می رسید، لذت بردیم؛ بلال مان را که خوردیم در آن راه آسفالته راندیم و هنوز مسحور زیبایی جنگل و جاده ای که در میان شان می پیچید، بودیم که وسعت دریا ذوق و شادی را ریخت توی چشم و دل مان. جایی که جنگل و دریا به هم می رسند، ساحلی آرام برای ساعت ها نشستن و دریا را یک دل ِ سیر دیدن.

به رنگارنگی گیسوم

در جاده ای که از جنگل به دریا می رسید فروشندگانی هم بودند که لباس های محلی می فروختند. از دیدنی های گیلان روستایی ست به نام آق اولر در 22 کیلومتری تالش که نامش داستان روستا را تعریف می نماید آق در زبان ترکی به معنای سفید و اولر به معنای خانه است؛ روستایی که تمام خانه های آن سفید است. جاده در میان کوهستان پیچ وتاب می خورد و هرازگاهی دیدن یک خانه سفید وجودتان را سرشار از شعف می نماید. مریان و آق اولر آن قدر نزدیک به هم و شبیه هستند که تشخیص شان جز از سفیدی خانه ها امکان پذیر نیست. مریان یک گورستان دیدنی با قدمت 3500 ساله دارد.

حتی در آن روزهای سرد دیدن ییلاقات اسالم را هم از دست ندادم. در باب زیبایی اسالم زیاد خوانده ایم اما اسالم در وصف کوچک می گردد. اسالم را باید دید. خانه هایی با سقف شیروانی که هر کدام در برف یک رنگ دارند و کبابی که در آن برف و سرما حسابی می چسبد.