انتشار رمان پیشگویانه کرونایی
به گزارش وبلاگ به آبادی، پل ترمبلی، نویسنده ای که رمانش درباره پاندمی به حقیقت پیوست، می گوید نمی توانست تصور کند که رییس جمهور آمریکا حتی بدتر از شخصیت داستانی او در این زمینه عمل کند.
به گزارش وبلاگ به آبادی به نقل از مهر، ایندپندنت نوشته است؛ در مارس 2020 و در حالی که کشورهای زیادی از جمله بریتانیا و آمریکا به خاطر پاندمی کروناویروس وارد قرنطینه شده بودند، سخت می شد حس گیر افتادن داخل یک رمان ژانر وحشت را نداشت. پاندمی هم به عنوان یک زیرمجموعه ژانر وحشت در این دوران بسیار شاهد افزایش محبوبیت بود.
فیلم 2011 شیوع هم دوباره موضوع بحثی داغ شد و استیون کینگ بخشی از رمان ایستادگی خود را به صورت رایگان در اختیار مردم گذاشت تا به خوانندگان کمک کند درک کنند ویروس ها چطور گسترش پیدا می کنند.
اما جایی در حومه شهر ماساچوست، پل ترمبلی، یکی از نام های پیشگام ژانر وحشت معاصر، خود را در موقعیت عجیبی دید. او خیلی تصادفی رمانی در ژانر وحشت که به خواننده این حس را می داد که داخل چیزی گیر افتاده اند را چند ماه پیش نوشته بود و حالا سناریوی وحشت او به واقعیت پیوسته بود.
نغمه بازماندگان که هشتمین رمان ترمبلی است، روز هفتم جولای و در حالی منتشر شد که دنیا به سختی تلاش دارد دوباره اقتصاد و روابط اجتماعی را به وضع عادی برگرداند. در این رمان که برداشتی سریع و صمیمی از ژانر داستانی پاندمی است، یک ویروس هاری مانند که مردم را تبدیل به مخلوقات گرسنه گوشت می کند، با سرعتی نگران کننده پخش می شود.
بسکمک از جزییات رمان ترمبلی برای هر کسی که تجربه پاندمی کووید -19 را داشته باشد خیلی دقیق و حقیقی خواهد بود. در کتاب، اطلاعات تاییدنشده درباره ویروس جدید در رسانه های اجتماعی پخش می شود. به صورت آنلاین، مردم درباره اینکه باید چقدر نگران باشند با هم مخالفت می کنند. پرسنل پزشکی نگران کمبود تجهیزات مراقبت فردی هستند. و بدتر از همه، در این رمان یک رییس جمهور عوضی هم دارد بحران را با توییت کردن پشت سر می گذارد.
ترمبلی قصد نداشت پیش گویی کند. نخستین بار ایده نغمه بازماندگان در جولای 2018 به ذهن او رسید و نسخه کامل کتاب او تا اکتبر 2019 و مدت ها پیش از خبرساز شدن پاندمی آماده شده بود.
ترمبلی 48 ساله در یک مصاحبه اسکایپی از خانه اش در ماساچوست می گوید: به عنوان کسی که در دهه هشتاد میلادی نوجوان بود، آخرالزمان و جنگ هسته ای عظیم ترین ترس های من بودند. همینطور که مسن تر شدم، خیلی از داستان های کوتاه اولیه ام مخصوصاً درباره ترس های حول محور انتها یافتن همه چیز بودند. بنابراین این ایده به ذهنم رسید و به خودم گفتم که سال هاست داری درباره این چیزها می نویسی.
دقت سناریوی ترمبلی تا حدودی به خاطر میزان تحقیقاتی است که انجام داد. او مخصوصاً با پرستاری صحبت کرد که طی دوران شیوع ابولا در سال 2014 در بیمارستان کار می کرد. همچنین او خودش بسیار درباره ایده پخش اطلاعات غلط و اینکه واقعیت به صورت آنلاین تغییر می کند، کنجکاو بود.
او می گوید: پیش از پاندمی، یکی از چیزهایی که بیشتر از همه من را می ترساند اثرات مقادیر عظیم اطلاعات غلط و کاری که با جامعه می کند بود. بنابراین سخت نبود بخواهم پیش بینی کنم که اگر چنین اتفاقی بخواهد بیفتد، تئوری های توطئه جبهه راستی رشد می کنند. در حقیقت نمی دانستم پاندمی تا چه حد سیاسی سازی خواهد شد.
او گفت همین مسئله درباره مدیریت دونالد ترامپ در دوران پاندمی حقیقت دارد: به نظرم دست کم گرفته بودم که او و دولتش تا چه حد مدیریت بدی خواهند داشت.
تا به حال نزدیک به 150 هزار نفر در آمریکا جان خود را از دست داده اند و ترمبلی نحوه مدیریت این بحران را یک کابوس کامل می خواند و می گوید کمبود یک پاسخ ملی هماهنگ باعث می شود که همه چیز بدتر بشود.
او می گوید: از قبل یک سیستم بهداشت ناسالم در آمریکا داشتیم و می شد ساعت ها درباره اش صحبت کرد. این به خودی خود یک مانع بود و حالا ایالت هایی هم اضافه شده اند که دارند با یکدیگر برای دریافت تجهیزات مراقبت شخصی می جنگند و این مسئله کاملاً سیاسی سازی شده است. ظاهراً ماسک زدن به نحوی باعث می شود آدم کمتر مرد یا جمهوری خواه باشد. باورنکردنی است.
منبع: همشهری آنلاین