ایران در انتظار رکورد فراوری روزانه یک میلیارد مترمکعب گاز - وبلاگ به آبادی

به گزارش وبلاگ به آبادی، رئیس جمهوری، روز گذشته در اجتماع بزرگ مردم تهران در مراسم راهپیمایی چهل ویکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی یک خبر مهم درخصوص فراوری گاز به زبان آورد و آن را افتخارآمیز نامید. آن طور که آقای روحانی می گوید در انتها سال جاری به واسطه فعالیت های در حال انجام، فراوری گاز کشور به هزار میلیون متر مکعب در روز می رسد. به این معنی که ایران هزار میلیون متر مکعب گاز برای مصرف در داخل کشور و صادرات خواهد داشت. رئیس جمهوری در این سخنرانی آماری را بیان نمود که نشان دهنده افزایش توان فراوری گاز کشور در سال های پس از انقلاب بود.

آقای روحانی می گوید که میزان فراوری گاز در زمان پیروزی انقلاب 110 میلیون متر مکعب در روز و در شروع به کار دولت یازدهم، 625 میلیون متر مکعب در روز بوده است. این ارقام نشان می دهد که انتها سال میزان فراوری گاز کشور نسبت به 4 دهه قبل، تقریباً 9 برابر می گردد و بیش از 400 میلیون متر مکعب آن در دولت تدبیر و امید رقم خورده است. البته ذکر این نکته ضروری است که در ابتدای انقلاب، فراوری گاز کشور بیشتر از نوع گازهای همراه نفت بود و اکنون ایران به واسطه توسعه میادین مستقل و مشترک گازی یکی از فراوریکنندگان بزرگ گاز جهان است. ایران دارنده بزرگ ترین ذخایر گازی جهان در کنار روسیه است و اینکه امروز یکی از فراوریکنندگان بزرگ گاز جهان هستیم نیز به خاطر وجود این ذخایر در کشور است اما توجه به یک نکته ضرورت دارد؛ اینکه افزایش برداشت گاز طبیعی در کشور ما در اوج تحریم ها و فشارهای خارجی رقم خورده است. مسأله ای که کشورهای دیگر فراوریکننده گاز با آن روبرو نبوده اند. اما سؤال اینجاست که آیا توانسته ایم ارزش بین نسلی این حجم عظیم گاز فراوریی در کشور را حفظ کنیم؟ متأسفانه پاسخ این سؤال منفی است. ما همانقدر که در افزایش فراوری گاز طبیعی در تمام این سال ها پیروز بوده ایم، در کاهش شدت مصرف این سوخت پاک و تبدیل آن به ارزش افزوده ضعیف عمل نموده ایم.

در جهان به شاخص شدت مصرف انرژی توجه ویژه ای می گردد. مدام در کشورهای توسعه یافته جهان محاسبه می گردد که چقدر فراوری ملی کشور در مقابل افزایش مصرف یک واحد انرژی مانند گاز طبیعی بیشتر شده است. برنامه ریزی ها بر این محور است که این افزایش شدت مصرف انرژی بیشتر در رشد فراوری ناخالص داخلی و سرمایه گذاری های مالی ظاهر گردد تا مصرف. اما در ایران افزایش مصرف گاز، نمود ویژه ای در بخش مصرف دارد. به طوری که اخیراً اعلام شد بخش خانگی 600 میلیون متر مکعب گاز در روز از حجم گاز فراوریی کشور را به خود اختصاص داده است و به نوعی در حال هدر سوزی است. این حجم از مصرف گاز در بخش خانگی به هیچ عنوان با قواعد مالی همخوانی ندارد. ما گرفتار هدرسوزی گاز شده ایم و متأسفانه تعریف درستی از مصرف انرژی فراوریی در کشور نداریم. به همین خاطر است که زمستان ها و با افزایش مصرف گاز در کشور، گرفتار آلودگی هوا می شویم و نه تنها ثروت کشور را تبدیل به دود می کنیم، بلکه هزینه ای بیش از آن به خاطر فراوری دی اکسید کربن و آلوده سازی کره زمین به خود تحمیل می کنیم. درحالی که ضرورت دارد نگاه ما به نفت و گاز، مبتنی بر کالاهای سرمایه زا باشد. یعنی به ازای افزایش فراوری گاز و مصرف آن باید فراوری و اشتغال نیز رشد کند.

اکنون با شروع شمارش معکوس برای فراوری یک میلیارد متر مکعبی گاز، ضروری است که به این موازنه توجه بیشتری کنیم. آیین نامه ها و قوانین مربوط به بهبود مصرف سوخت را بازآرایی و اجرای آنها را الزامی کنیم. گاز را به جای هدرسوزی در خانه ها به سوختی برای اشتغالزایی و ایجاد سرمایه برای نسل های بعد تبدیل کنیم. از گاز به عنوان ابزاری برای چسبندگی مالی و چانه زنی های بین المللی استفاده کنیم.

متأسفانه نوع نگاه ما به گاز باعث شد که قطر، کشور رقیب در میدان گازی پارس جنوبی، امروز بازیگر اصلی بازار گاز باشد. اما ایران نیز باید به این معادلات با جدیت بیشتری ورود پیدا کند و با ظرفیت فراوریی که ایجاد شده است، سهمی در بازار بین المللی گاز بگیرد. آن موقع است که می توانیم به افزایش فراوری گاز کشور افتخار کنیم.